پرسپكتيو
به تصاويري دوبعدي اطلاق ميشود كه داراي حس، عمق و بعد تصاوير سه بعدي هستند. هر قدر عمق و بعد تصاوير بيشتر شود، پرسپكتيو تصوير هم بيشتر خواهد شد. تمام تلاش هنرمنداني كه در دنياي دوبعدى مثل سينما، عكاسي و گرافيك فعاليت ميكنند اين است كه از داخل اين قاب دوبعدى حس سه بعدى بودن را به بيننده القاء كنند. ولي بايد توجه داشت كه پرسپكتيوي پديد آوريم كه موجب عمق نامناسب و كج شكلي در تصوير نشود.
1. از آنجا كه هر قدر به سوژه نزديكتر شويم پرسپكتيو هم بيشتر خواهد شد، مواظب باشيد كه با نزديكتر شدن به سوژه اجزاي سوژه دفرمه نشود.
2. سوژه را در يك خط نسبت به دوربين قرار دهيد چون دوربين اجزاي نزديك به خود را بزرگتر از اجزاي دورتر از خود نشان ميدهد. البته شما ميتوانيد از اين مورد براي ثبت عكسهاي خاص استفاده كنيد.
3. اگر يك كادر را در فاصله هاي مختلف عكسبرداري كنيم، تصويري كه از فاصلة نزديكتر عكسبرداري شده است داراي پرسپكتيو بيشتري خواهد بود كه البته اين به خاطر تغيير فاصله است نه نوع لنز.
در عكاسي پرتره دقت داشته باشيد فاصلهاي را انتخاب كنيد كه باعث پرسپكتيو بد در اجزاي بدن سوژه عكاسي نشود.