کاربرد استنادی عکاسی منظره بر کاربرد زیبا شناختیش مقدم بود . موفقیت تجاری چاپهای آلبومن و استریوگرافها عکاسان قرن نوزدهم را تشویق کرد تا برای تامین این بازار جدید با تصاویر توریستی بی شمار عازم سفرهای عکاسانه به سراسر دنیا شوند منظره به عنوان ژانری مستقل در نقاشی اواخر قرن هجدهم به وجود آمد. باظهور عکاسی دو رویکرد متفاوت به این موضوع متداول شد : رویکرد اروپایی که بر مناظر آباد و مسکونی متمرکز بود و رویکرد آمریکایی که دل مشغولیش طبیعت وحشی و دست نخورده بود.
سنت نقاشی تا دهه 1970 نفوذ بیشتری بر عکاسی منظره اروپایی نسبت به شاخه آمریکایی آن داشت. برای مثال عکاسان فرانسوی نظیر اوژن کوولیه گوستاو لوگره هنری لوسک و شارل مارویل با نقاشان مکتب باربیزون نظیر ژان فرانسوا میله و نارسیس ویرژیل دیا دلاپنا که دوست نزدیک لوسک بود ارتباط داشتند. تمایل نقاشان برای ثبت مفاهیمی ازلی در طبیعت از ویژگی های مناظری است که لوگره لوسک وعکاسان دیگر عضو ماموریت هلیوگرافیک دولت تهیه کردند.
׀
