عکاسی جدایی طلب photo secession
جان جی الوین لنگدان کابورن عکاسان جدایی طلب در ایالات متحده در سال 1902 تا 1917 بودند عکاسی جدایی طلب جنبشی بود که توسط الفرد استیگلیتس پایه گذاری شد تا جدایی از پیکتوریالیسم اکادمیک پیش پا افتاده که سالیان متمادی بر پیکره ی عکاسی امریکا سایه انداخته بود را ابلاغ کند عکاسی جدایی طلب با گذار از پیکتوریالیسم به عکاسی صریح نشان دهنده اغاز مدرنیسم در عکاسی است . راهی که استیگلیتس اغاز کرده بود توسط الوین لنگدان کابورن گرترود کازبیر ادوارد استایکن و دیگر جدایی طلبان مورد کاوش بیشتر قرار گرفت. انها در کارهایشان اهمیت تازه ای به جنبه های زندگی مدرن نظیر شهر و ماشین دادند هرچند که ترفندهای بصری نقاشانه پیکتوریالیستی نظیر محوی تعمدی ورتوس را برای تاکید و تاثیرات زیبا شناختی حفظ کردند عاسی جدایی طلب با سخت تر کردن فرم های زیبا شناختی پیکتوریالیستی نسخه ی ابداعی مدرن تری از ان بوجود اورد
الفرد استیگلیتس در سال 1902 از کمرا کلاب نیویورک و همچنین سر دبیری مجله ان کمرا نوتس کناره گیری کرد و پس از ان نمایشگاهی تحت عنوان عکاسی جدایی طلب در کلوپ ملی هنر نیویورک تربیت داد او مصمم شد که یرای عکاسی پیکتوریالیستی که سابقا تحت تسلط اماتورها بود جایگاهی حرفه ای به دست اورد و اگاهی جدیدی نسبت به عکاسی یه عنوان شکل هنری مستقل ایجاد کند او به این نتیجه رسید که راه انجام این امر تقویت تقویت بازار عکاسی است برگزاری نمایشکاه ها ونیز تشویق همکارانش به تمرکز بر مضامین خاص امریکایی که قانلیت فروش بیشتری داشتند است. استیگلیتس مجله کمرا ورک را پایه گزاری کرد که اولین شماره ی ان در ژانویه 1903 منتشر شد و در سال 1905 گالری های کوچک در شماره ی291 خیابان پنجم افتتاح کرد که در انجا علاوه بر عکس اثار هنرمندان مدرن اروپایی همچون پابلو پیکاسو هنری ماتیس و اگوست رودن را نیز به نمایش میگزاشت. تلاش های او برای نخستین بار نشان دهنده ی قابلیت تجاری عکاسی هنری بود
پایان رسمی جنبش در سال 1917 با بسته شدن گالری 291 به وقوع پیوست .استیگلیتس از ان زمان تحت تاثیر پل استرند به جرگه مدافعان عکاسی صریح پیوست.
منبع ژیل مورا