عکاسی سریالی (serial photography )
بسیاری از عکاسان کارهایشان رابه صورت مجموعه طراحی وارائه میکنند که در ان تصاویر موضوعی واحد درتوالی و ترکیب ویژه ای سامان میابد اسستفاده از شکل عکاسی سریالی را باید دیگر روش های مشابه با ان تمیز داد
روش های مشابه نظیر تکرار یک موتیف را نباید با ان اشتباه گرفت انچنان که برخی از عکاسان باهاوس موتیفی را در کولاژها و فتومونتاژهایشان تکرار میکردند تجمع نیز همتای تکرار است نظیر متروپلیس اثر پل سیتروئن فتومونتاژی که در ان تصویر چندین ساختمان بر روی یک صفحه جمع شده اند.
تسلسل تکرار و تجمع از دل بررسی های عکاسان باهاوس و عینیت نو همچون البرت رنگر پاتش که از اشیا صنعتی عکاسی میکرد وکارل بلاسفلت که نماهای بسته ای از زندگی گیاهی تهیه میکرد بر امده و تکامل یافتند. اثار این چنینی بازتاب واکنش مثبت عکاسان به ساده گرایی و استاندارد سازی تولید تولید انبوه صنعتی بود. لازلوموهوی نادی در سال 1947 اعلام کرد تکرار یا به عبارت دیگر تسلسل جنبه ی مهم تکنولوژی معاصر است انسان مدرن حتی بایک جابجایی خاص زیبایی تکنولوژی را نشان میدهد. این مفهوم بعدها توسط هنرمندان پاپ دهه 1960 خصوصا اندی وارهول به کار گرفته شد.
عکاسان علاقمند به فرهنگ بومی تمایل به تاکید بر ویژگی سریالی عکاسی داشته اند برای مثال واکر اونز در سال 1935 ارشیو تصویری از نمای ساختمانها کلیساها عمارتهای مربوط به قبل از جنگ داخلی و مغازه ها در جنوب امریکا تهیه کرد
منبع :کتاب کلمات عکاسی ژیل مورا
׀
